| Naam & Selfie foto |  Edwin Vergouwen |
| Maatje sinds | 2022 |
| Ik ben verder lekker druk met …. | Nieuwsgierig zijn naar wat er morgen gaat gebeuren |
- Welke niet te bedwingen overtuiging, of welk stukje wereldbeeld, verklaart dat ik juist dit vrijwilligerswerk doe?
Iedereen heeft wel eens een moment gehad in het leven dat financiële gebeurtenissen tegenvallen. Al snel heb je dan het idee dat je de controle kwijt bent. Dat kan veel stress geven.
Soms is het gebaseerd op verkeerde verwachtingen, maar vaak is er een verhaal achter de financiële gebeurtenissen. Als je als maatje met de hulpvrager samen dit verhaal een plaats kan geven, maak je samen een grote stap naar zelfredzaamheid van de hulpvrager, een belangrijke pijler van SchuldHulpMaatje.
- Had ik een aanname/verwachting toen ik begon als maatje, waarop ik toch echt terug heb moeten komen? Welke is dat en waarom?
Bij schuldhulpverlening denk je in eerste instantie snel aan getallen en mensen daarmee op weg helpen. Maar het is zoveel meer dan dat en dat maakt de interactie met de hulpvragers ook zoveel leuker en persoonlijker.
- Maak ik ook wel genoeg plezier/ lol gemaakt voor en met de hulpvrager?
Naast dat ik als maatje actief ben, doe ik ook intakegesprekken voor ons wijkteam. Dit is de eerste kennismaking van de hulpvrager met SchuldHulpMaatje na hun aanmelding. Dit zijn vaak hele intensieve gesprekken, soms verdrietig, maar ook heel vaak prettig en plezierig. Ik probeer het voor de hulpvrager niet te zwaar te benaderen en als het even kan is een lolletje altijd op zijn plaats zolang we positief kunnen beginnen aan het hulptraject.
- Wat zou ik in de wereld van schuldhulpverlening willen aanpassen en waarom?
Er is een oerwoud van regels en regelingen waarbinnen het vrijwel onmogelijk is om voor je hulpvrager de weg te kunnen vinden. Allemaal goed bedoeld, maar je hebt bijna altijd het gevoel dat je er voor je hulpvrager niet het beste uit kunt halen.
Ook weiger ik te begrijpen waarom er in veel (toeslag) regelingen een pervers boetesysteem is. Als iemand duidelijk niet kan betalen, dan gaat een boete die betalingsonmacht echt niet verbeteren. Dat moet anders kunnen.
- Wanneer is/voelt voor mij als maatje een hulpvragerstraject geslaagd?
Dat hangt heel erg af van de hulpvrager, maar belangrijk is dat er weer een soort van controle en rust is, met uitzicht op betere tijden. En het belangrijkste, dat de hulpvrager dit zo ervaart.
- Kan/durf ik het ook aan te geven bij mijn coördinator/de organisatie als het even wat moeilijk gaat in het hulpvragerstraject of in mijn eigen werk- of privéleven?
De interactie met onze coördinator is super, en we hebben een leuk actief wijkteam Loosduinen met leerzame intervisie avonden. SchuldHulpMaatje is een erg open organisatie waar alles bespreekbaar is en we elkaar altijd verder proberen te helpen.
- Hoe reageer ik als ik constateer of vind dat de hulpvrager er de kantjes van afloopt of regels overtreedt?
Zelfredzaamheid houdt ook de eigen verantwoordelijkheid in van een hulpvrager.
Voor alle duidelijkheid 😊, regels overtreden is NO-GO.
- Als je met een druk op de knop een mooie eigenschap van jezelf aan al je collega-maatjes zou kunnen geven, welke zou dat dan zijn? En andersom: welke eigenschap zou je met een druk op de knop (meer) willen krijgen?
In je gesprekken met je hulpvragers is jouw eigen oordeel over de situatie helemaal niet relevant, probeer je altijd te verplaatsen alsof je zelf de hulpvrager bent en stel jezelf dan de vraag, hoe zou ik nu het liefste geholpen willen worden of wat zou je willen horen?
Ik zou ook wel eens te laat willen komen 😉, maar dat lukt bijna nooit (niet dat mijn maatjes te laat zijn)
- Welke andere vraag mag zeker niet ontbreken in de volgende selfie reflectie rubriek?
We hebben met alle maatjes zoveel relevante kennis om onze hulpvragers te helpen. Hoe zouden we nog meer en beter van die kennis gebruik kunnen maken en delen voor betere hulpverlening?