Van laaggeletterde naar taalambassadeur

Geplaatst op november 10, 2021

Laaggeletterde

Verslaafde

Dichter

Verkoopmedewerker

Taalambassadeur

Allemaal woorden die van toepassing zijn op Michel Antonisse. Hij is sinds kort Taalambassadeur bij Doe Weer Mee! een wervingscampagne voor laaggeletterden in de regio Haaglanden: “Morgen ga ik flyeren op de Leyweg, ik heb een promotiefilmpje opgenomen en ook geef ik interviews, zoals nu aan jullie.”

Verkoopmedewerker

Hij is druk als ambassadeur en heeft een doel: “Ik heb 2,5 jaar op de Taal+ school gezeten omdat ik problemen had met Nederlands schrijven en lezen. Ik had de taallessen nodig om mijn mbo-diploma verkoopmedewerker te halen. Het is een wonder, maar ik slaagde voor het examen met een 8!”

“Ik doe dit om andere mensen te laten weten dat het mogelijk is om naar school te gaan en te leren schrijven en lezen.”

Lezen is lastig

“Ik vond lezen op de basisschool al lastig. Als ik een beurt kreeg om hardop te lezen, zat ik mij achter in de klas al druk te maken en ging het niet. Ik heb lang met schaamte rondgelopen, omdat ik wist dat ik het niet kon.

Het is lastig om te schrijven. Wat je hoort, is soms anders dan wat je schrijft. Je hebt bijvoorbeeld één aap, maar twee apen. Je hoort ‘aa-pen’, maar schijft ‘apen’. Nu weet ik wel hoe je dat goed schrijft. Dat heb ik geleerd.”

Schulden door laksheid

“Ik heb ook drie jaar in de schuldsanering gezeten. Als er post binnenkwam stonden er moeilijke woorden in de brieven. Dat begreep ik dan niet. Eigenlijk was het laksheid van mezelf dat ik hierin belandde. Ik had geen zin in gedoe en gooide aanmaningsbrieven in de prullenbak. Er stonden te moeilijke woorden in.”

Verslaafde

“Wat schrijf jij mooi gedichtjes”, zei iemand van het begeleide kamerwoning traject tegen mij. Ik was verslaafd en zat daar. Het was de bedoeling dat je in een boek schreef wat je deed. Wist ik veel. Ik schreef er kleine verhaaltjes in.”

Dichter

“Ik hou van de bibliotheek. Het is een hele fijne plek. Het is er warm. Je kunt water pakken en het is heel stil. Zeker als de roltrap stopt, omdat er niemand op staat.

Ik kan wel uit de voeten met het schrijven van een kerstkaart, maar ik wist dat er altijd fouten in mijn tekst zaten. Ik zat een keer in de bibliotheek en had daar dit gedicht geschreven. “Kunt u mij helpen om dit te controleren op fouten?”, vroeg ik aan een mevrouw achter de balie. Dat deed ze. Ze vond het een mooi gedicht en zei: “Zet je handtekening er eens op.” Dat was een fijn gevoel!”

Michel schreef dit gedicht:

De bibliotheek

Daar kom ik graag iedere week

Voor de sfeer, dat geeft me meer

Het is een wereld die opengaat, of een boek die je openslaat

De bijzondere wereld van het internet

De wereld die opengaat, wat nog niet gedacht is

Je gedachten laten gaan, want de volgende bladzijde komt er alweer aan

Een plek van rust of even warmte, want niet iedereen heeft een warm huis

Wat een bijzondere plek is dat (de bibliotheek) daar kom ik toch liever elke dag

Naar school met een zetje

“Ze zei toen al direct dat ik beter kon leren schrijven. Ze bleef mij ‘pushen’ om wat aan mijn laaggeletterdheid te gaan doen. Eerst wilde ik dat niet, maar door haar ben ik toch naar de Taal+ school gegaan. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor het zetje dat ze mij gaf.

De Taal+ school was hard werken. Twee keer per week een ochtend naar school. Maar het was ook gezellig. Iemand nam lekkere koekjes mee die we in de pauze opaten. Als je iets wilt bereiken, is het mogelijk!”

Welke tip geef je laaggeletterden?

“Al voel je een drempel, angst of schaamte. Iedereen kan beter leren te lezen en schrijven. Je bent niet de enige! Er zijn nog meer mensen die hiermee zitten. Stel je ervoor open. Ga eens kijken bij de Taal+ school van ROC Mondriaan in Den Haag. Die school is er speciaal voor volwassenen.”

Welke tip heb je voor SchuldHulpMaatjes?

“Als je merkt dat iemand in je omgeving laaggeletterd is, raad dan aan om beter te leren lezen en schrijven bij een taalschool. Het is echt de moeite waard. Meer informatie vind je op de site: ikwilleren.nl/denhaag