Naam & Selfie foto | |
Maatje sinds: | Oktober 2023 |
Ik ben verder lekker druk met…. | Mijn werk, sporten en culturele activiteiten |
1) Welke niet te bedwingen overtuiging, of welk stukje wereldbeeld, verklaart dat ik juist dit vrijwilligerswerk ben gaan doen?
Toen ik vorig jaar in Den Haag kwam wonen wilde ik graag vrijwilligerswerk gaan doen. Ik had al eens van SchuldHulpMaatje gehoord, maar heb ook nog even rondgekeken naar vrijwilligerswerk met groepen mensen in plaats van een-op-een. Ik merkte bij mezelf dat ik een sterke drive voelde om mensen met geldproblemen en schulden te helpen, vooral omdat de impact op iemands leven hiervan zo groot kan zijn. Daarnaast wilde ik ook graag iets doen waarbij het directe contact met een ander centraal staat. Dit vond ik een mooie aanvulling op mijn werk op het ministerie van Financiën, waarbij ik met een helikopterview naar maatschappelijke vraagstukken kijk en vooral contact heb met andere ambtenaren. Uiteindelijk kwam ik daarom uit bij SchuldHulpMaatje!
2) Maak ik soms ook wel een beetje lol met/voor de hulpvrager?
Zeker, ik probeer een goede band met mijn hulpvrager op te bouwen en vind het belangrijk dat het niet alleen maar over de schulden gaat. Soms kunnen kleine dingen zeer vermakelijk blijken. Zo waren mijn hulpvrager en ik een ochtend bezig met het bellen van meerdere organisaties. Tegenwoordig moet je vaak via een bandopname alvast wat vragen beantwoorden voordat je iemand aan de lijn krijgt. We hadden nog niet de kans gehad om iets te zeggen toen de band aangaf ‘ik heb u niet verstaan’. Het bandje, een Vlaamse callcenter medewerker en alle liftmuziekjes maakten dat we deze ochtend veel lol hadden. En dat zorgt er ook weer voor dat er op een andere manier verbinding ontstaat.
3) Hoe zorg ik er zelf voor dat ik als maatje met een frisse blik blijf kijken naar hulpvragers? En wat heb ik vanuit de SHM-organisatie nodig om dit te stimuleren?
Ik ben nog relatief nieuw in de wereld van SchuldHulpMaatje. Het kost me daarom (nog) niet veel moeite om verwonderd te blijven over wat ik allemaal tegenkom. Tuurlijk denk ik soms wel eens “dat is niet zo’n slimme beslissing”, maar ik probeer ook te zien wat daarachter zit. En iedereen maakt/neemt wel eens een beslissing die niet handig is. Alleen hebben veel mensen de prettige positie dat dit niet tot geldproblemen leidt.
4) Wat merk ik bij mezelf aan gedragsverandering(en) sinds ik bij SchuldHulpMaatje actief ben?
Toen ik begon als maatje heb ik ook mijn eigen inkomsten en uitgaven drie maanden bijgehouden. Ik wilde toch wel graag weten hoe het er bij mezelf voor stond en ik denk ook iets bewuster na over uitgaven. Tegelijkertijd besef ik dat ik het goed heb getroffen dat ik me geen zorgen hoef te maken over geld, maar dat er ook zomaar iets kan gebeuren waardoor dit kan veranderen.
5) Wat moet er gebeuren (of juist niet), wil ik dit vrijwilligerswerk over drie jaar nog doen?
Dit zal afhangen van hoe mijn leven er over drie jaar uitziet. Daarnaast vind ik het belangrijk dat het vrijwilligerswerk een bepaalde voldoening geeft. Voor mij kan dit zowel komen door een bepaalde band die je opbouwt met een hulpvrager, nieuwe situaties waarvan je leert en vorderingen maken met betrekking tot de schulden. Ik vind het fijn dat SchuldHulpMaatje intervisies en bijeenkomsten organiseert omdat het maatjeswerk zelf individualistisch is. Ook is het prettig dat er aandacht besteed wordt aan de juiste matching met een hulpvrager. Daarnaast is het ook niet slecht om af en toe weer iets heel anders te gaan doen.
6) Als ik zelf hulpvrager zou zijn, welke drie karaktereigenschappen van mijn maatje zouden voor mij het allerbelangrijkst zijn en waarom?
Een open houding, goed luisteren en humor. Als ik hulpvrager zou zijn, zou het me best spannend lijken om met een (nog) onbekende te delen waar ik tegenaan loop. Het zou me op mijn gemak stellen als iemand goed naar me luistert. Een open houding waar vooral nieuwsgierigheid en behulpzaamheid in zit, zou ik erg waarderen. Ik zou niet zitten te wachten op medelijden en zou het niet prettig vinden als iemand erg een oordeel laat blijken. Het zou wel een goede match zijn als het maatje met een vleugje humor sommige moeilijke situaties wat luchtiger kan maken.
7) Wat vertel jij als eerste als iemand je vraagt naar je werk als SchuldHulpMaatje?
Dat het erg waardevol is en dat ik het zeer kan aanraden om een vorm van vrijwilligerswerk te doen. Je kan echt iets bijdragen en je krijgt er vaak energie en voldoening voor terug. Bij SchuldHulpMaatje moet je je niet aanmelden als je alleen geïnteresseerd bent in de boekhouding. Als je geïnteresseerd bent om iemand persoonlijk bij te staan die het financieel zwaar heeft, dan wel!
8) Heb ik zelf wel eens betalingsproblemen gehad en wat heb ik daar toen van geleerd?
Ik heb wel eens niet genoeg geld op mijn rekening gehad om iets te betalen, maar dan had ik wel geld op mijn spaarrekening dat ik kon overboeken. In die zin heb ik het daarom niet ervaren als een probleem. Ik ben me er sinds het vrijwilligerswerk bij SchuldHulpMaatje wel meer van bewust dat ik een goede basis vanuit mijn opvoeding thuis heb meegekregen over hoe je met geld om moet gaan.
9) Welke andere vraag mag zeker niet ontbreken in de volgende selfie reflectie rubriek?
Wat heeft tot nu toe de meeste indruk op mij gemaakt in mijn tijd als maatje?